غزل شمارهٔ ۴۲ حافظ

حال دل با تو گفتنم هوس است
طمع خام بین که قصه فاش
شب قدری چنین عزیز و شریف
وه که دردانه‌ای چنین نازک
ای صبا امشبم مدد فرمای
از برای شرف به نوک مژه
همچو حافظ به رغم مدعیان
خبر دل شنفتنم هوس است
از رقیبان نهفتنم هوس است
با تو تا روز خفتنم هوس است
در شب تار سفتنم هوس است
که سحرگه شکفتنم هوس است
خاک راه تو رفتنم هوس است
شعر رندانه گفتنم هوس است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.